Pitões das Júnias – najwyżej położona wioska w Parku Narodowym Peneda-Gerês

Po artykułach o Rio de Onor oraz Soajo przyszedł czas na następną bardzo urokliwą i malowniczą wioskę na Północy. Tym razem mowa o Pitões das Júnias, najwyżej położonej wiosce w Portugalii.

Ja wybrałam się do Pitões das Júnias w maju, kiedy wszystko kwitnie i jest już dosyć ciepło. Krajobraz, który rozciąga się przed nami bez wątpienia zapiera tez dech w piersiach.

Gdzie leży Pitões das Júnias?

Wioska Pitões das Júnias znajduje się w północno-wschodniej części Parku Narodowego Peneda-Gerês w regionie Barroso. Jest zaliczana do najwyżej położonych wiosek w Portugalii, gdyż leży na wysokości 1100 m n.p.m.

Administracyjnie gmina Pitões należy do powiatu Montalegre i dystryktu Vila Real. Ta niezwykła górska wioska jest oddzielona od Porto o około 140 km. Droga samochodem powinna nam zająć niecałe 2,5h.

Wioska z widokiem na szczyty gór

Wioska sama w sobie urzeka swoim pięknem. Rustykalne domy są wykonane z granitu i mają dachy pokryte pomarańczowymi dachówkami. Wąskie i kręte uliczki wyłożone zostały typową portugalską kostką. W tle poszarpane górskie szczyty przypominają nam o tym, iż jesteśmy w miejscu o dosyć surowym charakterze. To wszystko sprawia, iż możemy od razu poczuć się jak w epoce średniowiecza.

Głównym zajęciem mieszkańców jest cały czas rolnictwo. Z łatwością na ulicach Pitões można spotkać stada bydła oraz owiec. Wczesnym rankiem mieszkańcy prowadzą zwierzęta na pastwiska otaczające wioskę.

Jak przystało na społeczność Trás-Os-Montes, w wiosce tej można spróbować smacznego lokalnego presunto lub alheira. Oczywiście te kupione w sklepach do nich się nawet nie umywają. Lokalnych produktów można spróbować w restauracji Casa do Preto, D.Pedro Pitões lub w barze Taberna Terra Celta.

Jak na tak małą społeczność dysponuje ona swoją własną bazą noclegową. Istnieją przynajmniej dwa obiekty zakwaterowania turystycznego. Są nimi Casa do Preto oraz Casa da Fonte, prowadzone przez mieszkańców Pitões. Jeśli wolicie znaleźć coś bardziej nowoczesnego niedaleko znajduje się miasto Montalegre, które dysponuje obszerniejszą bazą.

Aż zapragnęłam wybrać się ponownie w to miejsce, tym razem zimą. Jest to jedno z miejsc w Portugalii, w którym corocznie śnieg spowija dachy domów oraz szczyty gór.

Wodospad Pitões das Júnias

Poza wioską, warto wybrać się na mały spacer do dwóch miejsc położonych nieopodal. Pierwszym z nich jest wodospad, do którego dojdziemy specjalnie przygotowanym drewnianym pomostem, tzw. passadiço. Czeka na nas ponad 100 schodów do pokonania. Nie martwcie się. Będzie to znacznie łatwiejsze niż gdybyśmy mieli się tam dostać po ubitej ziemi.

Trasa liczy około 600 metrów. Gdy dotrzemy do jej końca rozciągać się będzie przed nami wspaniały widok. Z punktu widokowego zobaczymy liczący około 30m wysokości wodospad oraz góry. Widok jest naprawdę urzekający.

Klasztor Santa Maria das Júnias

Drugim miejscem, które warto odwiedzić, są ruiny klasztoru Santa Maria das Júnias. Trasa wiedzie przez tereny otoczone drzewami. Można więc poczuć wewnętrzy spokój gdy już zbliżamy się do tego miejsca. Na końcu trasy znajdziemy małą dolinę, drewniany most oraz klasztor. A także ciszę przerywaną tylko bzyczeniem owadów, śpiewem ptaków i szumem strumyka płynącego nieopodal.

Klasztor został wybudowany najprawdopodobniej w IX wieku jako siedziba benedyktynów. W XIII wieku natomiast został przekształcony na siedzibę cystersów. Według jednej z legend, grupie szlachciców wybrała się na polowanie do doliny. Nagle ich obliczu ukazała się wizja Matki Boskiej wraz z dzieciątkiem. Mężczyźni zdecydowali się więc ufundować kościół w miejscu, gdzie obecnie znajdują się ruiny klasztoru. Można zauważyć, iż prezentują one mieszankę stylu romańskiego i gotyckiego w swojej architekturze.

Ze względu na akt likwidacji zakonów religijnych w Portugalii w 1834 roku, klasztor został opuszczony. Ruiny, które można zwiedzić obecnie zachowały się w takiej formie, ze względu na pożar, który zniszczył większą część klasztoru. Miejsce to jest wpisane na portugalską listę narodowych zabytków, stanowiącą dziedzictwo kulturalne tego kraju.