Muzeum Tramwajów w Porto, czyli powrót do przeszłości

Co byście powiedzieli na małą podróż w czasie? A gdybyście się cofnęli do końca XIX i początku XX wieku bez opuszczania Starówki Porto? Bylibyście na to chętni? A może od razu, bez mrugnięcia okiem, powiedzielibyście tak, chodźmy! Jeśli tak, to bardzo proste. Koniecznie wybierzcie się do Museu do Carro Elétrico, czyli do Muzeum Tramwajów. Dajcie się skusić na historyczną przejażdżkę tą właśnie maszyną.

Strome ulice Porto

Kto odwiedził Porto lub jest jego mieszkańcem przekonał się, iż miastem łatwym do przemieszczania się nie jest. Oczywiście ze względu na liczne wzgórza oraz nachylenie terenu. Pokażcie mi osobę, która po wejściu na wzgórze Batalha nie czuje się zmachana!  Oczywiście jeśli pójdziemy ulicą 31 de Janeiro od strony stacji kolejowej São Bento. Na szczycie ledwo można złapać oddech!

A przecież takich miejsc w Porto jest znacznie więcej. Rua de Almada czy Rua Passos Manuel to tylko niektóre z nich. Albo najgorsza ze wszystkich moim zdaniem Rua Dom Pedro V. Możemy nią w najszybszym czasie dostać się z brzegu Douro aż do Campo Alegr. A dalej do Rotunda de Boavista.

Pierwszy zbiorowy środek transportu miejskiego

Wyobraźcie sobie teraz, że jesteśmy w XIX wieku i nie ma ani autobusów, ani samochodów. Nie możemy sobie wyjąć komórki i zamówić Ubera. Ta technologia jeszcze przez bardzo długi czas nie zostanie wynaleziona.

Jeśli pochodzimy z zamożnej rodziny to do naszej dyspozycji dostaniemy powóz z prywatnym woźnicą. Ten oczywiście zawiezie nas tam, gdzie mu rozkażemy. Jeśli nie mamy tyle szczęścia to jedyną alternatywą dla nas jest dojście na piechotę w dane miejsce. Ale wróćmy na chwilę do powozu i pomyślmy o tych biednych zwierzętach do niego zaprzężonych. Konie, woły czasem muły musiały ciągnąć powóz, który i bez pasażerów oraz towarów ważył swoje.

W 1840 roku w Porto pojawia się pierwszy zbiorowy środek transportu. Jest nim Carroção, czyli mały powóz o dwóch kołach ciągnięty przez parę wołów. Zastępuje on tradycyjną podróż na osiołku. W lecie natomiast zabiera osoby na plaże. Jego trasa biegnie wzdłuż linii brzegowej rzeki aż do popularnych kąpielisk w eleganckiej dzielnicy Foz. 

Jednak jak widać na zamieszczonym zdjęciu powóz ten jest w dalszym ciągu dość mały. Zapotrzebowanie na transport miejski jest duże. Z tego powodu 30 lat później na drogach pojawia się prototyp tramwaju. Niestety, wciąż ciągnięty przez zwierzęta. Mieści już około 12 osób w środku, więc zwiększa znacznie możliwości transportu zbiorowego. Fizycznie przypomina już swoją formą tramwaj jaki znamy obecnie. Przemieszcza się też po szynach, ale jego główną siłą napędową pozostaje para koni. Kolejnym etapem ewolucji tego pojazdu będzie maszyna parowa. W końcu pojawi się również na rynku tramwaj elektryczny.

Tramwaj na ulicach Porto

Z czasem tramwaj stanie się w Porto podstawowym środkiem transportu dla mieszkańców. Nie tylko w epoce letniej, aby zabierać ich na słynne plaże w Foz. Przede wszystkim jednak, aby zapewnić możliwość w miarę szybkiego przemieszczania się do pracy.

Maszyna zostaje coraz bardziej udoskonalana, tramwaje zaczynają być wyposażone w system chroniący przechodniów przed potrąceniem. W tym celu, na przodzie tramwaju można zobaczyć pionowe drążki opuszczone do samego podłoża. Zapewniają one, iż większe obiekty oraz człowiek nie dostanie się pod maszynę. Również poszerza się sieć tramwajowa.

Tramwajem można już dojechać do Santo Ovídio w Gai, Ermesinde, Rio Tinto, Maia czy Águas Santas. Dostępność linii zwiększa również liczbę pasażerów korzystających z usług transportu publicznego. Co za tym idzie tramwaje są powiększane. Jednym z typowych modeli, które można było zobaczyć na ulicach Cidade Invicta jest Belgijka. Przewoziła pasażerów już od 1928 roku. W porównaniu do pierwszych modelów tramwajów, ten jest już potężną maszyną. Niestraszne są jej długie dystanse do pokonania.

Specjalne wagony tramwajowe

Co ciekawe, w Muzeum można również zobaczyć specjalne wagony do transportu ryb oraz węgla. Codziennie sprzedawczynie ryb tzw. peixeiras, transportowały swoje towary z Matosinhos, aż do Ribeira w doczepianym wagonie.

Często zdarzało się, że w czasie jazdy ryby „skakały” z koszy zmieniając tym samym właściciela. Po dotarciu do ostatniego przystanku najczęściej wybuchały kłótnie o to, w czyim posiadaniu pierwotnie była ryba. 

Z kolei nie tak daleko od Porto znajdowała się kopalnia węgla kamiennego. Była ona położona w należącym administracyjnie do Gondomar São Pedro da Cova. Węgiel po wydobyciu przyjeżdżał do Porto. Tam w głównej centrali służył jako podstawowe paliwo do produkcji energii elektrycznej zapewniającej funkcjonowanie tramwajów.

Z czasem też na drogach pojawiły się trolejbusy, a także piętrowe tramwaje. Szkoda, że obecnie można je zobaczyć jedynie na archiwalnych zdjęciach, filmikach oraz na wystawie. 

Muzeum Tramwajów (Museu do Carro Elétrico)

Zachęcam Was bardzo serdecznie do odwiedzenia tego miejsca na mapie Porto. Jeżeli mieszkacie tutaj i macie bilet miesięczny zapłacicie mniej. Z Assinatura Andante wstęp będzie Was kosztował jedynie 3,20€.

Jeśli jesteście przejazdem i korzystacie z usług zabytkowego tramwaju, to również macie zniżkę. Po okazaniu biletu wstęp do muzeum wyniesie 5,60€. Macie również zniżkę wraz z okazaniem karty Porto Card, Porto 3 em 1 oraz biletu 24-godzinnego.

W przypadku dzieci do 6 roku życia wstęp jest wolny. Bilet dla dzieci od 6 do 18 roku życia kosztuje 4€.

Studenci do 25 roku życia oraz seniorzy płacą również 4€.

Wstęp bez zniżek natomiast kosztuje 8€.

W czasie zwiedzania jest również dostępny audio przewodnik w języku angielskim oraz portugalskim. Dostarczyć Wam może jeszcze więcej informacji na temat samych tramwajów. A także codziennego życia, jakie toczyło się w pojeździe. A zaskakujących historii nie brakuje! Chociażby o pasażerach na gapę. Korzystali oni z tramwaju czepiając się schodków czy poręczy na zewnątrz pojazdu. Lub o dzieciach i młodzieży, którzy robili psikusy maszynistom.

Naprawdę Warto odwiedzić to miejsce. Oprócz interesującej ekspozycji, która zajmie nawet dzieci, mamy okazję do zwiedzenia ciekawego pod względem architektonicznym budynku. Jest to miejsce, w którym czas na chwilę się zatrzymał.

Jeśli chcecie skonsultować cennik w całości oraz godziny otwarcia można to zrobić TUTAJ.